مداح و مداحی

در مقدمه این بخش توجه برادران عزیز مداح را به ارزش کار مداحی جلب می نمایم.
1) مکرر این حدیث را شنیده اید. هر کس بگریاند، گریه کند و یا خود را به گریه بزند بهشت بر او واجب است.
2) امام صادق (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) علاقه بی حد و حصری به روضه اجداد خود بویژه آقا اباعبدالله الحسین (علیه السلام) داشته و مرتب مادر حسین (علیه السلام) را مورد عنایت خویش قرار می دادند که مشهورترین آنها سید حَمَیری، کُمیِت اسدی، دِعبل خُزائی می باشد.
3) صاحب جواهر (علیه الرحمه) فرمودند سه خط شعر روضه برای اهل بیت (علیه السلام) را با تمام کتب فقهی من جمله جواهر الکلام عوض می کنم.
4) هِمفر جاسوس انگلیسی در ممالک اسلامی در کتاب خاطرات خود با ترجمه دکتر محسن موید، چاپ 1361 اذعان نموده است که یکی از دشواریهای استعمار در کشورهای اسلامی بویژه کشورهای شیعه نشین برپا داشتن مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) از سوی شیعه و اجتماعات بزرگ سوگواری در ماههای محرم و صفر و ایراد منظم خطابه ها و سخنرانی هایی که در تقویت و استحاکم مبانی ایمان مسلمین نقش انکارناپذیر دارند و آنان را به رفتار نیک وامی دارد. و لذا مراکز عزاداری امام حسین (علیه السلام) یا تکایا باید به ویرانه ها مبدل شود. برای این منظور اقداماتی انجام شود. که به برخی از آنها اشاره می شود.
1) وارد کردن بدعت ها و خرافات در جلسات امام حسین (علیه السلام) مثل علم های سنگین آهنی.
تذکر: علم در عزاداری از سنت های دینی و حسنه است و به شکل عمودی است و بیرق یا پرچم بر روی آن نصب می شود. منظور نویسنده از علم، علم های چند تیغه آهنی است.
2) بی محتوی ساختن نوحه ها، اشعار که باعث می شود. علما، متدینین و افراد سابقه دار در عزاداری کمتر رغبت کنند به این جلسات بروند و فقط جوانان می مانند با صدر شور و احساس آنوقت ما اهداف و برنامه های بعدی را پیاده می کنیم.
3) انتخاب وعاظ و نوحه خوانها یا تعزیه خوان هایی که سوء سابقه دارند که در نتیجه علاقه مردم به این جلسات کم می شود.
4) چاپ و نشر کتب و جزوات که حاوی اشعار بی محتوی و دون شأن اهل بیت علیهم السلام می باشد.
5) ایجاد شک و گمان نسبت به جلسات مذهبی و هرگونه جماعات دیگر در کشورهای اسلامی.
6) تبلیغ مذاهب من درآوردی برای پیروان تشیع مذهب حسین اللهی در غرب و شمال ایران مذهب علی اللهی، در طوس یا خراسان مذهب هشت امامی در اصفهان مذهب صادق اللهی.
7) تقویت غلات (جمع غلو) در شیعه به بهانه علاقه زاید الوصف به خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)
تذکر: ائمه طاهرین (علیه السلام) بویژه امام صادق (علیه السلام) غلو را به شدت نهی نموده و یکی از خطرات دین هم محسوب می شود.
8) ایجاد ابتذال در نوحه سرائی ها و اشاعه فرهنگ غربی (سوت زدن در محافل) به بهانه جذب عده ای و صدها مواردی دیگر. مشارالیه در ادامه یادآور می شود. کتابی است در انگلیس به نام (اسلام را چگونه نابود کنیم) و آنچه در این کتاب در جهت تخریب دین بویژه در بحث عزاداری امام حسین (علیه السلام) یافته ام عالی به نظر می رسید که بهترین و عملی ترین برنامه هایی بود که من و همکارانم وظیفه داشتیم در ممالک اسلامی انجام دهیم.
گمان می کنم اهمیت جایگاه مداحی اهلبیت عصمت و طهارت (علیه السلام) در این مقال نمی گنجد و به این چند بندختم نمی شود. اما برای روشن شدن اذهان کافی به نظر می رسد. حال با توجه به حساسیت این مهم به بیان بایدها و نبایدها در مداحی آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) می پردازیم.
1) بیائیم دست به دست هم دهیم و همگی از اشعار خوب و پرمایه استفاده کنیم. اگر به شعرایی مثل سید حیمری، فرزدق، دعبل، کمیت و دیگر شعرا و ادبای مذهبی توجه کنیم، می بینیم سطح شعر مذهبی در گذشته خیلی بالاتر بوده و در نوع خود سخت ترین و محدودترین شعر بوده است و هر شاعری توانایی سرودن این نوع شعر را بدون کسب سرمایه های لازم علمی و معنوی نداشته است. متاسفانه شعرای خوب تا زنده اند مورد توجه قرار نمی گیرند وقتی از دنیا می روند چاپلوسی ها و تعریف و تمجید شروع می شود. مگر مرحوم شهریار را نداشتیم آنقدر مشکل داشت. شاعر را می شناسیم بواسطه صاحبخانه اش با او آشنا شده ام وقتی به دیدنش رفتم در بدترین وضع ممکن بسر می برد. همین شاعر فقط صدها بیت شعر ناب فقط برای حضرت معصومه (س) سروده است و هزاران بیت شعر برای سایر اهلبیت که حتی قدرت چاپ شعرش را ندارد. اما هر سال محرم که فرا می رسد صدها جزوه جیبی و کوچکتر با صدها عنوان دارد وارد بازار می شود.
که غیر از چند جزوه انگشت شمار بقیه اصلا قابل ارائه در مجالس اهل بیت نیست. عموم آنها توسط مداحان سرشناس خوانده و نوار و سی دی آن در سطح کشور تکثیر و در اختیار مردم است شما را به خدا چه کسی باید بهداد وضع چاپ و نشر شعر برسد. مگر نخل میثم سازگار، دل سنگ آب شد انسانی دیوان های موید، چه عیبی دارد که همه باید اشعار بی محتوی بخوانیم. می گویند مردم شعر محاوره ای فولکور (فولک ور) را بیشتر می پسندند چه کسی باید سطح فکر مردم را بالا ببرد البته در شعر محاوره ای هم ما اشعار پر محتوی و جانسوز همراه با عاطفه داریم. مثل اشعار حاج احمد آرونی، حاج قاسم ملکی، شیهد غلامعلی رجبی، جانباز عزیز محمود ژولیده حتی بعضی از اشعار حاج علی انساین و حاج غلامرضا سازگار اما همین هایی که دارای محتوی است یا خوانده نمی شود یا کمتر خوانده می شود.
مقام معظم رهبری در یکی از دیدارهای خود با مداحان فرمودند:
توصیف جسمی معصومین مثل وصف زلف و ابرو و دهان و چشم... یک طرف قضیه است مهمتر از همه ذکر معارف و فضائل اخلاقی و روحانی آنان است که لازم است بیان گردد و آن جلوه هایی از زندگی آن که به ما درس اخلاق و دین می دهد را باید بازگو گردد.
وقتی این شعر را برای یک پزشک مسیحی قرائت کردم. گفت حقیقتاً امام و پیشوای بر حق جامعه امیرالمؤمنین و همسر و فرزندان او هستند.
می زند پس لب او کاسه شیر - می کند چشم اشارت به اسیر
یا درباره حضرت زهرا (س)
این شنید ستم که آن گلدسته باغ عفاف - جامه نو را به سائل می دهد شام زفاف
این عمل ثانی ندارد در جهان بی اختلاف - جز علی که داد شمشیرش به دشمن در مصاف
فهرست مطالب

...................) Anotates (.................
1) برخی از جملات بندهای (1) و (2) و (3) از بخش سوم برگرفته از بیانات ارزشمند مقام معظم رهبری است. به لحاظ کثرت سخنان معظم له از آوردن گیومه در متن خودداری شده است.
2) این بند مربوط به بیانات مقام معظم رهبری است.

منبع:http://www.ghadeer.org

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: